“Samen houden we (van) Hove: een veilig, groen en bruisend dorp”.
Toen we de titel van het nieuwe bestuursakkoord voor onze gemeente zagen, hadden we meteen iets van ‘tiens, dat hebben we ooit nog ergens gelezen’. En inderdaad, ‘bruisend Hove’ in de titel deed wel degelijk een belletje rinkelen. En daar bleef het niet bij: als we verder scrolden in de tekst, zagen we ook termen als ‘fietsdorp’ en een ‘fietsplan voor Hove’ opduiken, wat – als we er nogmaals onze verkiezingsbrochure bij nemen – uiteraard alleen maar onze goedkeuring kan wegdragen. Er zijn in deze tekst met andere woorden voldoende aanknopingspunten om te concluderen dat we zeker een aantal actiepunten terugvinden waar we ons achter kunnen scharen. De hamvraag voor ons zal dan zijn hoe die actiepunten concreet vertaald zullen worden: niet ‘het wat’, maar ‘het hoe’
wordt voor ons de komende jaren het grote aandachtspunt en blijft vooralsnog een vraagteken aangezien de verschillende acties in de tekst nog niet gekoppeld zijn aan de budgetten, aan de begroting van de BBC. The proof of the pudding is in the eating …
We stellen jammer genoeg ook vast dat er enkele essentiële aspecten van een doordacht en ambitieus beleid voor Hove anno 2019 ontbreken, zoals de problematiek van de toegankelijkheid in een verouderende gemeente en een duidelijke keuze voor participatie en open communicatie. Zo is het opvallend dat de term ‘adviesraden’ niet één keer genoemd wordt in de tekst van het bestuursakkoord. Neemt de meerderheid die er gewoon bij als een noodzakelijk kwaad? Dat zou jammer zijn, want als die raden op de juiste manier aangesproken worden en op tijd betrokken worden bij beleidsbeslissingen, kunnen ze uitgroeien tot een dynamisch beleidsinstrument.
Wat we vooral missen in dit document is bezieling, een alles overkoepelend project voor Hove. We zien hier een 40-tal doelstellingen die eigenlijk grosso modo als op een menukaart bij de afhaal- Chinees samen gegooid zijn zonder een echte visie uit te stippelen voor dit dorp. Als de storm van de fusies binnen enkele maanden de kop opsteekt, zal het nochtans belangrijk zijn om naar buiten te komen als een gemeente met een sterke identiteit en een duidelijk plan voor de toekomst, zo niet worden we binnen de kortste keren weggevaagd door de grotere gemeentes rondom ons.
‘Bestuurskracht’ noemde de burgemeester van Vorselaar, Lieven Janssens, dat toen hij hier in Hove kwam spreken. Nu zien we vooral heel voorzichtige formuleringen zoals “Een sluiting van de wijkpost lijkt ons geen goed idee”. We hadden eerlijk gezegd liever gezien dat er stond “De wijkpost blijft behouden.” Punt. Zoals het er nu staat lijkt het erop dat als de grote buur uit Edegem binnen Hekla beslist om de wijkposten te sluiten, dat we dan hier in Hove bang en braaf gaan knikken … Dat boezemt ons alleszins weinig vertrouwen in voor de fusiebesprekingen.
We kregen de tekst van het bestuursakkoord in de agenda van de gemeenteraad voorgeschoteld onder de noemer ‘bestuursbarometer’. We verheugen ons alvast dat deze coalitie de eigen beleidsdaden onder de loep wil nemen en wil evalueren, maar we vragen ons daarbij wel af wie de
pen zal vasthouden. Zal het het college zelf zijn dat zichzelf goede punten zal toekennen? Voor ons meteen een belangrijke vraag: hoe wordt de objectiviteit van de barometer gemeten? Wie zal bepalen wanneer de gemeente ergens een vriespunt bereikt en in het rood gaat?
Zoals gezegd vinden we in deze tekst voldoende aanknopingspunten waar we ons in kunnen vinden en waar we dan ook graag vanuit een constructieve oppositie aan zullen meewerken. We overlopen die punten kort en voegen er meteen ook onze eerste commentaar aan toe:
- Er is sprake van om de wijken in te trekken. Er wordt in elke wijk een wijkoverleg opgestart zodat de Hovenaar gehoord kan worden. Prima, wat ons betreft, maar we missen hier de ultieme logische stap naar de echte wijkparticipatie en dat is uiteraard de inzet van financiële mogelijkheden. Als elke wijk een wijkbegroting zou krijgen, geef je de inwoners echt iets in handen waarmee ze zelf aan de slag kunnen. Een gemiste kans.
- De huidige meerderheid wil de oprukkende verstedelijking ‘slim’ opvangen, met een ‘redelijke’ kernverdichting. Enerzijds, anderzijds dus. En jammer dat er niet definitief gekozen wordt voor een betonstop in Hove. We kijken samen met u, de schepen van Ruimtelijke Ordening, reikhalzend uit naar de realisatie van een nieuw Ruimtelijk Beleidsplan en we vinden het merkwaardig dat de urgentie die u samen met ons vanuit de oppositie naar voren schoof, helemaal verdwenen lijkt te zijn. We zien het niet staan in de lijst van to do’s voor 2019 en van het Studiebureau Buur lijkt plots geen sprake meer … Dat baart ons eigenlijk grote zorgen. Het ligt voor de hand dat bouwpromotoren die leegte direct gaan opvullen. Er doen nu al heel wat geruchten de ronde over het snel volbouwen van de laatste beschikbare gronden in Hove. Als dat zonder visie gebeurt, hebben we een grote kans gemist. Ook vragen we ons af op welke manier er betaalbare woningen voor starters gerealiseerd zullen worden, een belangrijk probleem in een gemeente die vorige week nog maar eens in de top-3 opdook van alle gemeenten in Vlaanderen als het op de waarde (en dus ook de kostprijs) van woningen aankomt.
- Qua mobiliteit kunnen we ons dus – zoals reeds vermeld – vinden in de idee van het fietsplan voor Hove. Daarbij wordt ook verwezen naar overleg met de Hovese scholen: we hopen dat dat overleg in ieder geval grondiger en transparanter gebeurt dan bij de schoolstraat aan de Rodenbachschool. Een goed proces- en projectmanagement is daarbij cruciaal. En natuurlijk valt of staat elk beleidsplan met een degelijk handhavingsbeleid. We hopen dat we daarvoor op een grotere steun vanwege Hekla kunnen rekenen. En kan er ons iemand eens uitleggen wat vlinderoversteekplaatsen zijn?
- Een inventaris van de straten werd 2 legislaturen geleden al eens opgemaakt door collega Ampe: hij kan u die lijst altijd nog eens bezorgen als men die in dit gebouw niet meer terugvindt. Opvallend is dat de moeilijke kruising van de fietsostrade met de donderbrug nergens vermeld wordt en dat er een heel circulatieplan voor de Meylwijk wordt voorzien, terwijl één paaltje aan bakkerij Waumans-Leemans misschien al veel kan oplossen om doorgaand verkeer te weren.
- Grondige gesprekken met de NMBS en De Lijn zullen nodig zijn om de hier vermelde doelstellingen te realiseren, met name extra parkeergelegenheid aan het station en een beter aanbod van De Lijn, onder meer op de oost-west-as. Is er überhaupt nog plaats aan het station voor extra parkeerplaatsen? Is er al een evaluatie gebeurd van de huidige bezettingsgraad van de parking aan het station? En hoe wordt de link gelegd met het parkeerbeleid in het centrum? Duidelijk werk genoeg voor een uit de kluiten gewassen mobiliteitsambtenaar in Hove: hoog tijd om daar voldoende ruimte voor te voorzien in het personeelsorganigram.
- En dan is er natuurlijk de fusieproblematiek: “intergemeentelijke samenwerking zal ons beschermen tegen mogelijke fusies”, lezen we. Wij denken dat op de eerste plaats de nodige bestuurskracht van dit dorp zelf ons zal beschermen tegen fusies. We moeten uitgaan van onze eigen sterktes en daar ook in geloven. Alleen zo kunnen we bij onze buurgemeenten geloofwaardig overkomen als een partner die men au serieux moet nemen, niet als de kleine Calimero van de zuidrand. Maar het zou ons ook plezieren dat Hove de ambitie heeft om een aantrekkelijke, modern aangestuurde werkgever te worden. Het afhaken van de nog maar recent gekozen algemeen directeur die volgens ons de juiste persoon was om dat te doen, doet ons daar het ergste vrezen. De leegloop van het personeelsbestand, de hoge absenteïsmegraad, de moeilijkheid om nieuwe medewerkers aan te trekken…dat is geen toeval meer. We zijn zeer benieuwd wat de nieuwe coalitie daaraan gaat doen, maar we lezen daar jammer genoeg niets over.
- We hadden het daarnet al over de ruimtelijke ordening en het feit dat Studiebureau Buur niet meer vermeld wordt. Maar niet alleen Buur wordt doodgezwegen in dit bestuursakkoord, ook de bergen werk die Studio Dott verzet heeft, worden slechts sporadisch vermeld. Enkel in het kader van de huisvesting van de ambtenaren wordt er even naar de studieopdracht verwezen. Wij roepen het college op om op dit vlak alvast één belangrijke stem niet te vergeten en dat is die van de burger zelf. Vraag toch ook een keer wat onze inwoners nu zelf willen op het vlak van de bereikbaarheid en de dienstverlening voor allerlei documenten en informatie.
- Hove wil meewerken aan de energietransitie, maar daar bleven we toch werkelijk op onze honger zitten. Het hele klimaatvraagstuk wordt in deze tijden van klimaatprotesten heel stiefmoederlijk behandeld in dit document. Om te beginnen moet de energietransitie vertrekken van een beperking van de energievraag. Door enkel de gebouwen door te lichten vrezen we nog lang niet klimaatneutraal te zijn tegen 2025. Welke aanpak zal er in de gebouwen zelf gehanteerd worden? “Meer dan een likje verf”, zo lezen we, maar wat betekent dat concreet? Moeten we misschien naar nieuwbouw gaan, zoals ook de burgemeester al suggereerde tijdens het laatste debat voor de verkiezingen? Wat is de rol van de milieuraad hierin? En krijgen we dan een opgewaardeerde rol voor onze duurzaamheidsambtenaar? We hopen alleszins van wel, zodat er over alle beleidsdomeinen bijvoorbeeld gekozen wordt voor duurzame bouwmaterialen en slimme aanplantingen van bomen, die CO2 uit de lucht halen en op een natuurlijke manier schaduw aanreiken. Misschien kan onze gemeente ook warmtenetten gaan inzetten en als we laadpalen voor elektrische voertuigen voorzien, zouden we er ook meteen voor elektrische fietsen kunnen plaatsen.
- Opvallend is er dat er nergens gewag wordt gemaakt van een onderwijsproject voor de basisschool. De remediëring van leerlingen en de ondersteuning van de leerkrachten zijn nochtans een oud zeer, die ook al vermeld zijn geweest in evaluaties van de school. In tijden waarin het M-decreet een zeer grote aandacht opeist om van inclusie daadwerkelijk een succes te maken, is dit toch bijzonder merkwaardig. De tientallen Hovese gezinnen met kinderen op de Rodenbach verwachten nu toch stilaan antwoorden op de vele uitdagingen en sluimerende problemen die vanuit het verleden nog steeds worden meegenomen. Ook de benoeming van een aantal sleutelposities moet tijdens deze legislatuur in een definitieve plooi vallen, maar daar ligt deze coalitie blijkbaar niet wakker van …
- De plannen voor een nieuwe jeugd- en sportinfrastructuur zullen door ons met argusogen gevolgd worden. Een nieuw kunstgrasveld op de terreinen van de AGB, zo lezen we. Komt dat om te beginnen dan op Hove Sport of naast de sporthal?
- Net als tijdens de vorige legislatuur vinden we het ook nu weer bijzonder jammer dat er met een enorm wantrouwen naar ontwikkelingsprojecten wordt gekeken voor het noordzuidbeleid. De aandacht gaat opnieuw op de eerste plaats naar project in het noorden, terwijl verschillende Hovenaars zich heel actief inzetten voor heel concrete acties in het zuiden zelf, de zogenoemde 4de pijler. Jammer dat dit niet meer gewaardeerd wordt.
- Wat de verdere diversifiëring van het landschapspark Frijthout betreft, blijft de ambitie beperkt tot een plukweide en een paar zitbanken. Anderzijds willen we er ook op wijzen dat we nog maar een jaar geleden een beheersplan hebben goedgekeurd voor Frijthout. We stellen voor om op de eerste plaats dat beheersplan uit te voeren. Ook voor het gemeentepark willen we erop wijzen dat er in de legislatuur 2006-2012 een natuurbeheersplan is opgemaakt, dat op de eerste plaats betrekking heeft op het bosgebied van het park. De geest van dat plan bestaat erin om het parkbos zo ecologisch te laten ontwikkelen en dat is ook de manier waarop het park de laatste 10 jaar geëvolueerd is. In het bestuursakkoord is sprake van de “grandeur van de hofgracht”. We zijn benieuwd, maar we willen er toch op wijzen om de zone van het kasteel in harmonie met het bestaande natuurbeheersplan te ontwikkelen en uiteraard om een coherent geheel te creëren op het vlak van de dienstverlening. Het lijkt ons een evidentie dat daarvoor vertrokken wordt vanuit de ideeën van Studio Dott, zo niet was dat echt wel weggesmeten geld.
- We lezen ten slotte dat de afvalophaling wekelijks zal gebeuren met een aanpassing van het diftar-tarief. Daarover willen we graag eerst een grondig debat in deze raad, waarbij we alle parameters eens grondig zouden willen evalueren, zoals de kostprijs, de milieu-impact, de trends van de afgelopen jaren op het vlak van het aantal kg ingezameld afval én ook de mogelijke rol van de nieuwe ondergrondse afvalcontainer. Misschien moet die container beter gepromoot worden en moeten we meer ondergrondse containers plaatsen? Het is een open vraag. Misschien kunnen de mensen van Igean uitgenodigd worden op een volgende raadszitting om ons alle info te bezorgen die nodig is om het debat objectief te kunnen voeren. Want het kan toch niet zijn dat we het diftar-tarief voor alle Hovese burgers laten stijgen om in de zomer een beperkte groep van grote vervuilers te bedienen?
Als we de slotsom opmaken, zien we dus heel wat aanknopingspunten waar we bijzonder graag aan meewerken vanuit de oppositie. Anderzijds zijn we ontgoocheld dat er niet sterker vanuit een
overkoepelende visie gewerkt wordt die zich op alle beleidsniveaus vertaalt en stellen we toch ook
vast dat enkele belangrijke thema’s voor ons dorp compleet ontbreken.
- Zo is er de afwezigheid van het onderwerp ‘toegankelijkheid’ als rode draad: in een dorp met een steeds verouderende bevolking zou je nochtans verwachten dat dit een prioriteit wordt. Hove Beweegt pleit hier voor een consequente toepassing van een toegankelijkheidstoets bij alle infrastructuurwerken (voetpaden, gemeentelijke gebouwen, overleg met de middenstand, de NMBS, …). Probeer maar eens met een rolstoel of een buggy de trein te nemen in Hove: geen sinecure …
- Ook opvallend is dat er nauwelijks aandacht is voor de Hovese ondernemers, terwijl er bijna 900 Hovenaars zijn met een statuut van zelfstandige. De uitwerking van een echt ‘smart village’ zou juist op de eerste plaats in een dialoog met onze ondernemers moeten gebeuren. Als we dan zien dat ‘smart village’ zich beperkt tot het creëren van enkele wifi spots … Heel Hove zou gewoon één grote wifi spot moeten worden als je tegemoet wil komen aan een ondernemersvriendelijk dorp. Dat is anno 2019 echt wel het minimum minimorum.
- Een lokale klimaataanpak ontbreekt volledig. Nochtans kunnen we als kleine gemeente makkelijk aansluiten bij enkele nieuwe tendensen. Zo staan we in Vlaanderen bijvoorbeeld op een keerpunt wat de organisatie van het openbaar vervoer betreft. Met de onlangs gecreëerde vervoersregio’s kunnen we er mee over nadenken om vervoer op maat te creëren van de eigen inwoners. Het is dan ook bijzonder jammer om te lezen dat we enkel ‘gaan praten’ met de NMBS of De Lijn. Een doordacht mobiliteitsbeleid met voldoende beleidsruimte voor een mobiliteitsambtenaar creëert de voorwaarden om dergelijke gesprekken tot een goed einde te brengen.
Vanuit onze fractie hadden we dus wat meer ambitie en bevlogenheid verwacht, een kordate aanpak die aantoont dat onze kleine gemeente er nog steeds staat, maar desalniettemin werken we vanuit de oppositie graag constructief mee aan het Hove van de jaren 2020.
Wilt u de tekst van het bestuursakkoord er nog eens op nalezen, klik dan op de link hieronder of download het bestand:
