Nog nooit lijkt de naam van ons digitaal krantje zo toepasselijk te zijn in een wereld die quasi stil staat. We moeten ook toegeven dat het voor ons zwaar wikken en wegen geweest is om deze nieuwsbrief al dan niet uit te sturen. Wie ligt er vandaag immers wakker van lokale politiek waarin een strijd woedt tussen betaalbaar wonen en het behoud van groen ? Van vraagstukken over toegankelijkheid nu alles toch gesloten is ? Van het verdwijnen van bus-en tramlijnen die mobiliteit moeilijk maken, in tijden dat je je nauwelijks mag verbinden ? Wel, als deze brief u toch wat verstrooiing kan bieden en de gedachten helpt te verzetten van dat allesoverweldigende virus, lees dan gerust verder met een lekker kopje koffie.
BETAALBAAR WONEN…
De gemeenteraad van 2 maart was een strijdtoneel voor de spanning tussen betaalbaar wonen en het behoud van open en groene ruimte, maar naar ons aanvoelen niet om de goede reden. PH7 is al een tijdje bezorgd dat de huidige coalitie het streven naar (te) veel sociale woningbouw gebruikt als excuus voor een nieuwe verkavelingsdrang. Dat lijkt ons toch voorbarig.
Maar eerst nog een alinea met een overzicht:
- op 18 november 2019 keurde de voltallige gemeenteraad het strategisch plan 2020-2035 voor de ruimtelijke ordening in Hove goed. Wat dit concreet betekent voor Hove legden we toen uit in onze 100ste editie van de kleine beweeger (kleine beweeger nr 100)
- op de gemeenteraad van 2 maart 2020 werd een optelsom gemaakt van mogelijke sociale woningbouw. Als je het potentieel van al die pistes optelt kom je aan 81 sociale wooneenheden, wat het sociaal bindend objectief (dat wil zeggen het verplicht aantal sociale woningen voor Hove) vlotjes overschrijdt.
PH7 trekt hier zwaar aan de alarmbel en het project dat Matexi voor ogen heeft in de “Jos Coveliers-Noord”-site, lijkt voor hen daarbij symbolisch genoeg om nu al de strijd te voeren. Het toont ook wel een pijnlijke spreidstand aan: in de vorige legislatuur zorgde PH7 met een collegebesluit van 19 juni 2017 zelf voor de piste van de Jos Coveliersstraat als mogelijke ontsluiting voor een nieuwe verkaveling achter het Groot Hoofs Veld (Matexi presenteerde anno 2017 daar een eerste keer zijn plannen). Vandaag is PH7 de eerste om te eisen dat die piste niet gebruikt wordt. Die tegenstrijdigheid wordt uitgelegd door dat besluit van 2017 voor te stellen als een drukkingsmiddel destijds om andere pistes qua ontsluiting voor die ‘nieuwe’ verkaveling’ op te dringen. Je zelf in de voet schieten heet dat vooral. Los van dat Kim Clijsters-moment blijft de hamvraag wel hoe je zo’n 160 wooneenheden op die plaats verzoent met veilig verkeer en respect voor evenwichten tussen de diverse verkavelingen. Dát is voor Hove Beweegt de kernbezorgdheid.
…MA NON TROPPO?
Als Hove Beweegt staan we nog steeds achter de visienota 2020-2035 op de ruimtelijke ordening in Hove. We staan ook achter de intentie om het aantal sociale woningen in Hove niet te beperken tot het sociaal bindend objectief. Beiden zijn zeker verzoenbaar én kunnen perfect verenigd worden in de geest van de visienota. Dat de gemiddelde Hovenaar niet staat te trappelen om een stuk groen achter zijn huis verkaveld te zien, is begrijpelijk. Daaraan politiek toegeven is minder begrijpelijk. We groeien de volgende 10 jaar van 11,5 miljoen Belgen naar ruim 12 miljoen. Dat vraagt solidariteit. En als we specifiek naar Hove kijken kun je niet blind zijn voor de sterke tendens van veroudering. Ook dat tij moeten we keren.
Net daarom is het uitbouwen van de juridische versterking van de visienota naar een ruimtelijk beleidsplan vandaag het allerbelangrijkste en allerdringendste voor Hove. Daar ging ook onze interventie over: ervoor zorg dragen dat nieuwe verkavelingen gebeuren in een sterk afdwingbaar juridisch kader rond een visie die in Hove betaalbaar wonen harmonieus verenigt met het behoud van onze dierbare openbare ruimte en het landelijk karakter van Hove. Daar blijven we elke maand op hameren.
I, KOEN VOLCKAERTS, HAVE A DREAM
Hoe het nog is met de plannen voor een nieuw gemeentehuis, vroeg oppositiegenoot PH7. Ideale voorzet voor Koen Volckaerts om de gemeenteraad te informeren en imponeren met de plannen voor een tweevleugelig gebouw achter het bestaande gemeentehuis: één vleugel voor een frontoffice, de andere voor de backoffice, met een navelstreng naar het bestaande gebouw toe, een refterruimte die er vandaag niet is en een mooi uitgewerkte tuin. Zonder parking voor wagens tenzij voor mindervaliden. Met een moderne en toegankelijke infrastructuur voor de gemeentelijke ambtenaar en uiteraard de burgers van de gemeente. Met een recupereerbaarheid van het bestaande gemeentehuis voor verenigingen die vandaag minder ideaal gehuisvest zijn en met het voordeel van het gefaseerd kunnen overbrengen van de ambtenaren van het oude naar het nieuwe gebouw. Of dat wel met 2 miljoen haalbaar was? zo vroeg PH7 nog, wat Koen snel beantwoordde met een standaard kostprijs per m². Het werd in ieder geval een gepassioneerde toelichting, dat kunnen we de burgermeester niet verwijten. Maar de hamvraag – investeer je nog 2 miljoen euro in zo’n project als je deze legislatuur nog stiekem hoopt te fusioneren met Lint en/of Edegem (Lovegem zullen we maar zeggen) terwijl je voor de burger véél meer kan betekenen door extra te investeren in zaken zoals toegankelijkheid van de infrastructuur, duurzame overheidsgebouwen en een volwaardig budget voor nieuwe jeugdlokalen –, die hamvraag kwam niet meer aan bod. Dat zal ook niet meer gebeuren, tenzij een grote meerderheid van de Hovenaars zich daar spontaan achter schaart. Misschien was die ene jongere die op het einde van de gemeenteraad zich in die zin uitliet al een eerste Hovenaar die zich achter onze visie schaart. De burgemeester liet daarbij een opvallende opening naar een verhoogd budget van 350.000 of 400.000 € (“dat is evolutief”) voor de jeugdlokalen. Als we per vraag van de burger er 50.000 € bovenop krijgen komen we misschien binnen de 4 à 5 extra vragen van de burger aan de juiste investering in nieuwe lokalen.
TOEGANKELIJKHEID
Er werd zowel door de gemeenteraadsleden als vanuit het publiek de vraag gesteld naar de stand van zaken rond de initiatieven voor toegankelijkheid in de gemeente. Wat er bijvoorbeeld concreet gedaan wordt met de adviezen van de ouderenadviesraad of de adviesraad voor de Hovenaars met een beperking? Of er bij de huisvuilophaling niet meer rekening gehouden kan worden met de toegankelijkheid van voetpaden?
In haar antwoord stelde de gemeente dat ze samen met de vzw Inter alle problemen in kaart heeft gebracht. Dat resulteerde in een implementatieplan waarbij er enerzijds punten zijn die de eigen diensten kunnen uitvoeren (en daar nu een planning voor hebben), anderzijds punten die samen met de hulp van die vzw verder uitgewerkt kunnen worden. Wat blijven we blij dat we als Hove Beweegt op de gemeenteraad van juni 2019 de brochure van de toen nog voor de gemeente onbekende vzw INTER doorgegeven hebben. Constructieve oppositie loont voor de Hovenaar. Vanuit die gedachte slaagden we er in februari ook in een overleg tot stand te brengen tussen de NMBS, Koen Volckaerts en Hove Beweegt om vanuit een realistische insteek na te gaan hoe we het station van Hove toegankelijker kunnen maken. Gesterkt door jullie 750 handtekeningen (nogmaals dank daarvoor!) op onze petitie hadden we een zeer constructief onderhoud over de idee om de sporen 1 en 4 met eenvoudige, niet zo kostelijke ingrepen (zachtglooiende hellingen) toegankelijk te maken. Daarmee forceerden we iets in Hove dat jaren moeite gekost heeft: de juiste contacten leggen tussen de gemeente en de NMBS. Fingers crossed dat we op basis van dat onderhoud nu verdere, concrete stappen kunnen realiseren
INSIEME
We sluiten deze kleine beweeger af met onze Marie Mysselin, sinds 1 januari 2019 gemeenteraadslid voor Hove Beweegt maar vandaag ook volle bak als verpleegkundige in de voorste linies van de strijd tegen het Covid-19 virus. Een greep uit de WhatsApp-berichten van onze moedige Marie vanuit het hospitaal:
“Hier aan het front is comfortabeler dan op afstand, al is het fameus wennen de eerste keer dat je een potentieel besmette patiënt benadert. Nu al 2 dagen op een dienst met ‘suspect’ patiënten waarvan gelukkig een grote meerderheid weliswaar flink ziek is, maar niet Covid-19. Het is feest als iemand na een halve dag wachten toch negatief test en naar een gewone dienst kan gaan. Morgen ga ik wel voor 3 dagen naar een dienst met alleen mensen met een positieve test. En ik ben lang niet de enige vrijwilliger, er zijn ook veel jonge verpleegkundigen die geen kinderen of bejaarde ouders in huis hebben. Zij vinden dat ze dit moeten doen. Dat men mij niks meer komt zeggen over “de jeugd”.
“We kregen een gigantische doos pralines gisteren, vandaag een gigantische mand fruit, mensen sturen warme maaltijden, koekjes … dat komt allemaal terecht op de diensten die zich extra inzetten en dat doet deugd. Er wordt ook veel gelachen, het is fijn om mensen buiten mijn dienst te leren kennen. De directie steunt ons enorm en heeft ook aandacht voor ons welzijn. We worden goed beschermd en kunnen beroep doen op psychologische steun indien gewenst. Ook onze patiënten krijgen dit aanbod via een telefoontje, want zo’n isolatie is geen pretje.
“Morgen neem ik één dag rust en dan weer 5 nachten. We hebben opvallend veel mensen opgenomen vandaag, het is nog maar het begin…de perifere ziekenhuizen geraken gesatureerd en sturen door naar de grotere ziekenhuizen. Iedereen stelt zich flexibel op, werkt meer dan gewoonlijk, nu moeten we het volhouden en hopen dat de mensen niet gaan denken dat het opgelost is omwille van de betere cijfers van vandaag. Het is nog maar het begin en we kunnen dit aan als we niet plots overstelpt worden door het gedrag van naïeve non believers die anderen gaan aansteken. De opgelegde maatregelen door de overheid zijn helemaal terecht en ik ben heel blij dat de GR niet doorgaat.”
Indrukwekkend toch, hoe mensen zoals Marie en vele anderen in de frontlinie er moedig en gedreven voor gaan. Goed, dit is zowat het einde van deze nieuwsbrief, mensen: bedankt voor jullie aandacht. En verder: blijf in uw kot en als je gezond genoeg bent, blijf dan denken aan kleine dingen die een wereld van verschil maken voor jouw buur die het misschien veel moeilijker heeft, door te helpen inkopen te doen, brieven naar de post te brengen, een potje soep extra te maken, …
Tot veiliger tijden, in afwachting daarvan een welgemeend elleboogje en nog een tip aan ons gemeentebestuur: hijs de witte vlag !
