(Afstand afgelegd 330m/totaal 11.740m)
Deze villa is een van de vele prachtige ‘plaisancewoningen’ die Hove rijk is. Achter deze villa komt binnenkort een bouwproject met twee grote blokken voor luxeappartementen. Sinds de eerste bouwaanvraag en de druk van de juridische actie van de buurtbewoners uit de Leliestraat vond dit project een beter evenwicht tussen de gemeentelijke visienota over ruimtelijke ordening, de commerciële ambities van de bouwheer en de rechten van de buren. Maar 3 grote blokken brengen meer op dan 2 en dus ging de gretige bouwheer op zoek naar een nieuwe, sociale invalshoek voor die derde blok. De vzw Ritmica werd voor een periode van 30 jaar het gebruik aangeboden voor de dagbesteding van jongeren met een handicap. Altruïsme van de projectontwikkelaar is hier zeker niet de drijfveer geweest, plat geldgewin is een betere inschatting. De bouwheer probeert immers al ruim 3 jaar van de villa af te geraken, onder meer op juridisch vlak door de villa te laten schrappen van de lijst van onroerend erfgoed. Erfgoed Vlaanderen bevestigde echter in 2019 het statuut van onroerend erfgoed. Dan maar laten rotten, moet men gedacht hebben: de afgelopen jaren liet men de villa immers doelbewust verkrotten. En wat doet de gemeente Hove? Die staat erbij en kijkt ernaar. Voor een gemeente die eind 2020 haar beeldkwaliteitsplan unaniem goedgekeurd zag door de voltallige gemeenteraad, is dit een weinig moedige en zeer dubieuze houding. Of is die houding net consequent?
Voor de gemeente geen vuiltje aan de lucht, voor de Hovenaars met een hart voor Hove een doorn in het oog. Door de verbeten strijd van de burgers is het hele project onderuitgehaald. Een grote burgeractie (een petitie met ruim 800 handtekeningen) en een zeer groot aantal ingediende bezwaarschriften hebben uiteindelijk gezorgd voor het intrekken van de bouwvergunning voor de 3e appartementsblok.