(Afstand afgelegd: 270m/totaal 11.740 m)
Tot in 1898 had Hove geen station. Er was sinds 1888 wel een halte, waar alleen op vrijdag één trein in elke richting stopte. In 1892 kwam er een wachtzaal, een oude spoorwegwagon zonder wielen. Op 1 oktober 1898 werd een eerste stenen gebouwtje geopend. Hove kreeg op die manier een heuse halte. Dagelijks stopten er toen 27 treinen en met twee goederentreinen die ook dagelijks stopten kon men colli’s en bagage meegeven.
Het is het laatste station tussen Brussel en Antwerpen waar lijn 25 en lijn 27 parallel lopen. Het huidige gebouw bestaat sinds 1932. Toen werd de spoorweg uitgegraven, omdat de lijn 25 geëlektrificeerd werd en kwamen er twee dubbele sporen. Het stationsgebouw werd gebouwd op het niveau van het perron, 1 niveau onder het stationsplein. De stationschef had via het stationsplein toegang tot zijn dienstwoning.
In het voorjaar van 2002 liet de NMBS weten het station te willen afbreken wegens niet meer nuttig. Dezelfde redenen als nu nog steeds worden aangehaald voor andere stationsgebouwen: ‘De kosten lopen te hoog op… Er stapt te weinig volk op om een loketfunctie te garanderen… Het is lelijk… Het is passé… Het is vuil en besmeurd.’ De afbraak paste in een masterplan ter bevordering van de bereikbaarheid van de perrons: parking en fietsenstalling (wat later aan de overzijde van de sporen werd gerealiseerd). Weinig haalbaar gezien de locatie.
Voor wie nooit in het station was geweest even een beschrijving: groot terras, garage, grote wachtzaal, ruimte voor fietsrekken of extra terras, 6 ruime kamers en op de bovenverdieping nog 3 extra ruimtes. Hove Beweegt was geïnspireerd door de voorbeelden van andere afgedankte stationsgebouwen waar er heel wat interessante en amusante zaken gebeuren. Omdat er tussen 2002 en voorjaar 2005 geen politieke duidelijkheid kwam rond dit dossier en het stationsloket op 6 januari 2005 gesloten werd, startte Hove Beweegt met een grote petitieactie. Dat het mogelijke verdwijnen van het station velen niet onberoerd liet, werd snel duidelijk. Dit alles resulteerde in een moratorium waarbij de plannen voor onmiddellijke afbraak met 6 maanden werden uitgesteld tot 1 oktober 2005. Verdere gesprekken en onderhandelingen leidden ertoe dat uiteindelijk het gebouw niet gesloopt werd. De NMBS stelde het gebouw te huur voor een erfpacht van 50 jaar. De gemeente was niet geïnteresseerd om het stationsgebouw in het gemeentelijk patrimonium op te nemen maar er waren meer dan 96 geïnteresseerde particulieren en het gebouw werd toegewezen. Eerst was er café Bahnhove, sinds 2018 is brasserie Bar Eduard er gevestigd. En dit tot plezier van menigeen. De huidige eigenaar van de Bar Eduard heeft een uniek pronk stuk als toog kunnen installeren: de toog uit het café in Portugal waar George Orwell en Ernest Hemingway menige maatschappelijke discussie hebben gevoerd.
Wist je dat er rond de eeuwwisseling 1800/1900 wel 50 cafés in Hove waren (voor een bevolking van 1000 mensen)? Beschouwen we ‘Hove Centraal’ eerder als restaurant, dan zijn er momenteel nog maar 4 cafés in Hove, en van 2 daarvan ( ‘De Pomp’ en ‘’t Nief Hoekske’) is de toekomst niet helemaal duidelijk.
MOBILITEITSKNOOPPUNT STATION HOVE
Met de dorpskern op wandelafstand, een vlotte treinverbinding naar Antwerpen en Brussel en het succes van de fietsostrade , is deze plek een schoolvoorbeeld van een duurzaam mobiliteitsknooppunt maar bovenal van de constructieve en participatieve samenwerking die nodig was om hiertoe te komen.
Vroeger was het station van Hove een knelpunt. De pendelaars die in Hove de trein namen, zorgden voor parkeeroverlast in de omliggende straten van de dorpskern. De fietsenstalling bij het station voldeed niet meer aan de hedendaagse normen. Het station en de gevaarlijke kruising met de Edegemsestraat waren een bottleneck voor de fietsweg waar nu de fietsostrade loopt. De Dienst Mobiliteit van de provincie Antwerpen, de NMBS Holding en de gemeente Hove bundelden hun krachten. Nu is het een voorbeeld van een duurzaam mobiliteitsknooppunt. Er kwam een tunnel onder de Edegemsestraat, er werd een nieuwe ruime stationsparking aangelegd voor 136 voertuigen, nieuwe publieke fietsenstallingen bieden plaats aan 300 fietsen, er is een Fietspunt en het stationsgebouw is gerenoveerd.
Pendelaars worden positief gestimuleerd om de fiets te nemen in hun voor- en natransport. De veiligheid en verkeersleefbaarheid in de omliggende straten is verbeterd omdat de parking de parkeerdruk wegneemt.
Aandachtspunten blijven:
• onderhandelen met de Lijn voor goede openbaarvervoersmogelijkheden in Hove en voor een zogenaamde ‘tangentiële’ busverbinding (Boechout-Hove-Edegem-UZA)
• aandringen (bij de NMBS en Infrabel) voor een voetgangers- en fietsersbrug over de spoorweg in de Kapelstraat
Toegankelijkheid perrons
Met een rolstoel, kinderwagen of als je slecht te been bent, kan je niet of moeilijk de perrons in Hove bereiken. Hove Beweegt startte daarom in 2019 met een petitie om de toegankelijkheid te verbeteren. Vanuit die gedachte kwam er in februari 2020 een overleg tot stand tussen de NMBS, de burgemeester en Hove Beweegt om vanuit een realistische insteek na te gaan hoe we het station van Hove toegankelijker kunnen maken. Gesterkt door 750 handtekeningen op de petitie was er een constructief onderhoud over de idee om de sporen 1 en 4 met eenvoudige, niet zo kostelijke ingrepen (zacht-glooiende hellingen) toegankelijk te maken. Daarmee forceerden we iets in Hove dat jaren moeite gekost heeft: de juiste contacten leggen tussen de gemeente en de NMBS – Fingers crossed – dat we op basis van dat onderhoud nu verdere, concrete stappen kunnen realiseren
Toen in 1932 de spoorweg werd uitgegraven, werd de huidige spoorwegbrug aangelegd die de bareel verving.
