(Afstand afgelegd 6180m/totaal 11.740m)
Deze modelhoeve werd door de Hovese aannemer A. Hellemans gebouwd in opdracht van mevrouw Boulboulle-Brants en was voltooid in 1912. Al duikt de naam Waienborg al in 1239 op in een officieel document, de geschiedenis van het huidige Hof van Wayenborch gaat slechts terug tot 1912. Aan de overzijde van de Lintsesteenweg stond wel lange tijd de Wayenborchhoeve, die al in 1455 was uitgegroeid tot een leenhoeve met aanzienlijk landgoed van de hertog van Brabant. Eind negentiende eeuw kwam die in handen van de rijke Mechelse dame Boulboulle-Brants, die aan de overzijde het Hof van Wayenborch liet optrekken. Dat werd een modelhoeve die naar de normen van die tijd het neusje van de zalm in huis had. Zo zijn de schouwen van marmer en waren de wanden van de stallen om hygiënische redenen met tegels bezet. Als het hof in 1912 klaar was, liet de eigenares de authentieke hoeve slopen. De bouw kostte 78.579 Belgische frank, in die tijd een enorm bedrag voor een hoevegebouw. Nadat de gemeentelijke tekenacademie er een tijd lang voor de hogere graad een onderkomen had gevonden, werden later het woonhuis en de stallingen heringericht tot taverne-restaurant met de naam ‘De gouden haan’ en later feestzaal ‘Hof van Wayenborch’. In 2012 werd de hoeve in opdracht van de firma EMS uit Hemiksem verbouwd tot prestigieuze kantoren. De beschermde modelboerderij 22 werd volledig gerestaureerd. De Modelhoeve werd geklasseerd als beschermd monument omwille van haar industrieel-archeologische waarde.
